Ken je dat gevoel? Dat gevoel dat je het liefst even zou verdwijnen? Even helemaal onzichtbaar worden?
Wie ben je? En waarom ben je hier? Wat is de zin van je leven?
De vraag is eenvoudig te stellen.
Het antwoord is simpel en toch ook heel lastig.
Gedachten lijken vaak heel waar, maar heel vaak zijn ze dat niet.
Wanneer je hersennen niet alle informatie hebben, vullen ze de rest aan met de beste inschatting die ze kunnen maken.
Tijdens een training mindfulness leer je onder andere om op een andere manier te gaan kijken naar je gedachten.
Spreken over Face Reading is iets wat ik graag doe. In verschillende podcasts en interviews.
Hoe handig het misschien ook zou kunnen zijn, de kans is groot dat gedachten lezen je niet gaat lukken. Wil je weten wat er in iemand om gaat dan zal je uit komen op vragen en luisteren.
Iets wat ik je wel kan leren en waar je zeer goed gebruik van kan maken, is inzien hoe iemand denkt en keuzes maakt. En dat is een stuk eenvoudiger, want dat kan je gewoon van het gezicht aflezen. En dat valt voor iedereen te leren.
Je kent de spreekwoordelijke “resting bitch face” toch? Wat zegt dat over iemand?
Deze leuke vraag kreeg ik van Claudio Fray. In dit blog zal ik daar een antwoord op geven.
Bij een post van mij stelde Karin Simonis-Wigbels mij de volgende vraag:
Ik denk dat je hiermee echt een supermooie kijk of mensen mee geeft en vanuit die pure kijk ook scherp kunt zien waar ontwikkelingsmogelijkheden zitten. Zou je dit ook bij kinderen kunnen doen Caspar? Bijv kinderen met onbegrepen gedrag (omdat de omgeving het kind niet begrijpt).
Een mooie vraag waar ik zelf wat dieper op in wil gaan, dus vandaar dit blog.
