Ken je dat gevoel? Dat gevoel dat je het liefst even zou verdwijnen? Even helemaal onzichtbaar worden?

Een oorverdovende stilte, waarin jij het liefst hard gillend zou wegrennen, omdat alle ogen nu op jou gericht zijn. Jij staat nu in de schijnwerpers. En omdat écht onzichtbaar worden je niet lukt, zet je je masker weer op. Of je controleert in ieder geval even of het nog wel goed zit. Dan zien ze je in ieder geval niet echt.

Iedereen kent wel zulke momenten. Ik ken ze zelf ook heel goed. Lange tijd was ik onzichtbaar, hield ik me verborgen. Ik werd niet gezien en dacht ook: Het is wel goed zo! Maar echt goed was het natuurlijk niet. Want eigenlijk wilde ik heel graag wél gezien worden. Diep van binnen hebben we allemaal het verlangen om gezien te worden. Gehoord te worden.

We hebben allemaal de behoefte om erkenning te krijgen voor wie we zijn. Dat je mag zijn wie je bent. Jezelf laten zien, dat is kwetsbaar. Spannend... Eng zelfs.

Maar welke prijs betaal je als je het niet doet? Als je jezelf constant blijft verschuilen achter een masker?

Kun je jezelf dan nog wel zien?

Deze video is een fragment uit mijn lezing. Opgenomen tijdens het podium event van Sonja Brouwer op zaterdag 9 oktober 2021. De opname is gemaakt door Linlin van Lonkhuyzen van Take5media.