Bij een post van mij stelde Karin Simonis-Wigbels mij de volgende vraag:
Ik denk dat je hiermee echt een supermooie kijk of mensen mee geeft en vanuit die pure kijk ook scherp kunt zien waar ontwikkelingsmogelijkheden zitten. Zou je dit ook bij kinderen kunnen doen Caspar? Bijv kinderen met onbegrepen gedrag (omdat de omgeving het kind niet begrijpt).
Een mooie vraag waar ik zelf wat dieper op in wil gaan, dus vandaar dit blog.
Tijdens workshops en trainingen, maar ook zeker tijdens 1 op 1 Face Readings zijn klanten vaak zeer verbaast over de accuraatheid van de dingen die ik ze vertel en de inzichten die ik ze mee geef.
En daardoor komen er geregeld vragen los. Niet over hen zelf, maar over bijvoorbeeld familieleden en kinderen.
Neem dan ook gerust foto’s mee, dan deel ik daar met plezier mijn inzichten over.
Zo is het al vaker voorgekomen dat ik ouders een heel eind op weg heb geholpen in de communicatie met hun kinderen.
Want als je aan de buitenkant duidelijk kan zien, wat er in communicatie wel en niet gaat werken voor het kind, dan heb je de mogelijkheid om je boodschap zo aan te passen dat deze wel aankomt.
Ieder mens, dus ook een kind, is op z’n eigen manier ‘geprogrammeerd’ met eigen karaktereigenschappen en talenten. Je krijgt ze mee van je voorouders en je ontwikkeld ze verder door in je dagelijks leven.
Omdat kinderen nog vol in ontwikkeling zijn en de hersenen pas volgroeid zijn rond het 25ste levensjaar, ben ik zelf altijd erg voorzichtig met het voor kinderen vastleggen dat ze iets ‘zijn’. Dat moeten ze voor zichzelf ontdekken. Wel kan ik aangeven bij kinderen dat bepaalde karaktereigenschappen wat sterker vertegenwoordigd zijn.
Leren omgaan met die eigenschappen kan een hele uitdaging zijn voor een kind. Zeker wanneer de omgeving ook niet helemaal door heeft hoe het werkt voor het kind. Niemand is hetzelfde, en toch worden we in onze ontwikkeling, op school etc. verwacht de zelfde ontwikkeling door te maken.
Maar wat voor de één werkt, werkt voor de ander juist weer niet.
Heeft je kind bijvoorbeeld oren die verder van ’t hoofd af staan, dan is de kans groot dat het werkelijk luisteren naar jouw adviezen vaak niet lukt. Het kind heeft dan meer de neiging voor te horen wat hij/zij horen wil. Vaak werkt het voor deze kinderen beter wanneer je dingen visueel aanbiedt. Schrijf het op bijvoorbeeld.
Communiceren is meer dan jouw boodschap over brengen. Als jij wilt dat jouw boodschap goed aan komt bij de ander, is het handig stil te staan bij hoe de ander deze het beste ontvangt.
Kinderen, volwassenen… We zijn daarin allemaal gelijk.